Цитата из книги лауреата Ноболевской премии Шмуэля Йосефа Агнона «В сердцевине морей» Глава третья. Исход: …«И даже иноверцы воздали им почести – в честь Страны Израиля. Не видели почестей таких в этих краях: прямо бросались пред ними в прах и целовали край их одежд, и коням их засыпали овса – так люба была им Страна Израиля, – всем, кроме армян, что участия в этом не принимали, потому что армяне – Амалекова семени, а Амалек – ненавистник Израиля. А живут армяне эти повсюду и ведут торг с полуденными странами и привозят оттуда зелья духовитые, ароматы и пряности и теснят народ Израиля. А царство их – недалеко от реки Самбатион, за которой живут десять колен Израиля, и ходят они войной на Даниила Угодника, что одним махом тыщу из них побивахом, а престол его в Армении в Курьекровице, а сам царь великий и грозный, росту великаньего, и тридесять царей со единым платят ему дань, и обычай есть такой у этих армян: если кто ударит ближнего своего и убьет, платит в искупление 365 золотых динаров, по числу жил в теле, но с Израилем им не совладать, ибо сокрушил силу их Иисус Навин»… Библиотека Мошкова – http://lib.ru/INPROZ/AGNON/more.txt Հարգելի ժողովուրդ, իմ թարգմանությամբ կարդացեք մի մեջբերում Նոբոլյան մրցանակի դափնեկիր Շմուէլ Յոսեֆ Ագնոնի «Ծովերի միջուկում (կենտրոնում)» գրքից, որը ատելությամբ է լցված դեպի հայ ժողովուրդը՝ Գլուխ երրորդ. Գիրք ելից …«Եվ մինչեվ անգամ այլադավանները հարգանք մատուցեցին նրանց, ի պատիվ Իսրայել Երկրի: Այդ կողմերում չեին տեսել այդպիսի մեծարանքներ՝ ուղղակի նետվում էին նրանց առաջ փոշիների մեջ եվ համբուրում նրանց շորերի փեշերը եվ նրանց ձիերին վարսակ էին տալիս – այդպես սիրելի էր նրանց համար Իսրայել Երկիրը, – բոլորի համար, բացի հայերից, որոնք չմասնակցեցին դրան, որովհետեվ հայերը – Ամալեկի ցեղից են, իսկ Ամալեկը ատելությունով է լցված Իսրայելի նկատմամբ: Եվ ապրում են այդ հայերը ամենուրեք եվ առեվտուր են անում միջագետքի երկրների հետ, եվ բերում են այնտեղից հոտավետ դեղորայք, բուրավետ նյութեր եվ համեմունքներ եվ ճնշում Իսրայելի ժողովրդին: Իսկ նրանց թագավորությունը Սմբատիոն գետից ոչ հեռու է, որից այն կողմ ապրում են Իսրայելի տասը պորտերը (սերունդները), եվ գնում են նրանք պատերազմով Սուրբ Դանիիլի դեմ, որը մի հարվածով նրանց հազարին կջարդի, իսկ նրա գահը Հայաստանում, Կուրյեկրովիցայում է, իսկ ինքը, թագավորը ահռելի եվ ահեղ, աժդահայի հասակով, եվ երեք տասնյակ թագավորներ տուրք են նրան վճարում, եվ այդպիսի սովորույթ կա այդ հայերի մոտ՝ եթե ինչ որ մեկը կսպանի իր մերձավորին, մեղքը քավելու համար կվճարի 365 ոսկե դինար, մարմնում եղած երակների քանակով, բայց Իսրայելին նրանք չեն հաղթահարի, որովհետեվ նրանց ջախջախեց Իիսուս Նավինը»…

Աչքներդ լայն բացեք ու լավ կարդացեք ՀԱՅԵՐ և մանավանդ արթուն պահեք ձեր միտքը,որ հասու լինեն աըս տողերը…(SVETLANA MARGARIAN)